آشنایی با خواص آلبالو

تغذیه > آشنایی با خواص خوراکی‌ها  - آلبالو یا به قول فرنگی‌ها همان گیلاس ترش (sour Cherry) از میوه‌های فصل تابستان است

که هم به صورت خام به عنوان میوه، مورد استفاده قرار می‌گیرد و هم از آن در غذاها، دسرها و شیرینی‌های مختلف فصل استفاده می‌کنند. البته از مربا و شربت خوشمزه آن نیز نمی‌توان به‌راحتی گذشت؛ به خصوص اینکه شربت آلبالو خاصیت عطش‌زدایی نیز دارد.
درضمن، بعضی‌ها برای رفع تشنگی، آب آلبالو را به شربت آن ترجیح می‌دهند. از طرف دیگر، این میوه طبیعتی سرد دارد؛ بنابراین خوردن آن به افراد گرم‌مزاج توصیه می‌شود. به‌طورکلی آلبالو، سرشار از ویتامین‌ها و املاح معدنی گوناگونی به خصوص ویتامین C و مقداری سدیم، منیزیم، پتاسیم، مس و روی است.

خواص درمانی:

- آلبالو باعث کاهش فشار خون می‌شود، بنابراین مصرف آن برای افرادی که دارای فشارخون بالایی هستند مفید است؛ علاوه بر این، غلظت خون را کم  می کند و برای رفع مشکل کم‌خونی توصیه می‌شود.

- آلبالو خاصیت صفرابری دارد و به دفع سنگ کلیه و کیسه صفرا کمک می‌کند. البته می‌گویند اگر آب یا مربای آلبالو  با کمی رازیانه مخلوط شود، برای دفع سنگ مثانه و رفع‌سوزش مجاری ادرار  مفید است.

- این میوه، نیروبخش بوده است و اثر ضدعفونی‌کننده بر روده‌ها دارد و در ضمن ورم معده را نیز کم می‌کند.
- آلبالو به طور کلی برای درمان رماتیسم، تصلب شرایین، ‌نقرس و پیوره دندان مفید است.
- با توجه به اینکه آلبالو قندخون را  کاهش می‌دهد، دیابتی‌ها می‌توانند آن  را باخیال راحت مصرف کنند.
- این میوه ادرارآور بوده ، برای رفع ورم کلیه مفید است.
- چاق‌ها نیز می‌توانند با خوردن آلبالو خودشان را لاغر کنند. علاوه بر این، آلبالو چربی خون را نیز پایین می‌آورد.    

گیلاس و خواص آن

نام علمی گیلاس (Prunus avium) و از خانواده ی (Rosaceae) می باشد. درخت گیلاس بدون خار و دارای میوه ی گوشت‌ دار و محتوی یک هسته است.

گیلاس میوه ی کوچک، گرد و ملین است که در هنگام چیدن به رنگ قرمز یا سیاه می‏ باشد و دارای یک هسته است. در واقع در طبیعت سه نوع گیلاس به رنگ‏ های قرمز، سیاه  و زرد یافت می ‏شود.

گیلاس ‏ها را همیشه رسیده می ‏چینند زیرا پس از چیدن به خوبی رشد نمی ‏کنند و شما می ‏توانید آن را تنها 1 تا 3 روز به خوبی نگهداری نمایید.

استفاده از گیلاس:

گیلاس‏ ها را بهتر ا‏ست تازه‏ تازه پس از چیدن از درخت تناول کرد.

اغلب از گیلاس، مربا و یا ژله درست می‏ کنند زیرا نمی ‏توان آن را به صورت تازه ذخیره و نگه ‏داری کرد، ولی می ‏توان آن ها را فریز کرد؛ البته بهتر است که اول هسته ‏های آن در آورده شود.

فواید گیلاس:

بر طبق آخرین و بهترین اخبار به دست آمده مشخص گردیده که گیلاس‏ ها منبع غنی آنتی ‏اکسیدان‏ ها هستند.

گیلاس ‏ها غذای متداولی در عصر حجر بوده‏ اند و باستان‏ شناسان بقایای هسته‏ های گیلاس را در بسیاری از غارها و صخره‏ های مسکونی ما قبل تاریخ یافته ‏‏اند.

گیلاس شیرین (Prunus avium) یک میوه فصلی است  که امروزه به غیر از مصرف تازه ی آن، می ‏توان به خوبی از میوه ی خشک آن و یا به صورت آب میوه استفاده کرد.

گروه‏ های گیاه شناختی زیر مجموعه درخت ‏های گیلاس شامل: درختان آلو، هلو، بادام و زرد‏آلو است و نه تنها از میوه درخت گیلاس، بلکه از شکوفه‏ ها و چوب آن نیز استفاده می‏ گردد.

برای این که ارزش این گیاه را بدانیم کافی است بگوییم تمام قسمت ‏های این میوه یعنی: گوشت، دم، هسته، برگ و ساقه ی آن در طب و صنعت استعمال دارد.

همه ی ما از مصرف گیلاس تازه در یک روز گرم تابستانی لذت می‏ بریم؛ این میوه دارای چربی کم و فیبر زیاد است و اگر شما درمان های گیاهی را قبول داشته باشید، بدانید که گواتر مزمن با خوردن گیلاس تا حد زیادی کنترل می‏ شود و همچنین مانند یک عامل تخلیه و زهکشی در مجاری ادرار و لوله‏ های هاضمه کار می‏ کند و سنگ‏ ها را از بین می‏ برد و مصرف آن در حد مناسب به مبتلایان به دیابت و ورم مفاصل توصیه می ‏شود زیرا میوه‏ ای است که نشاسته ی کمی دارد و قندش برای افراد دیابتی زیان بار نیست(البته باز هم تاکید می شود که اگر به میزان توصیه شده توسط متخصص تغذیه مصرف شود).

گیلاس همچنین مسکن اعصاب بوده، ملین است، خون را پاک و معده را نیز تمیز می ‏کند و جوشانده ی دم گیلاس برای دفع سنگ‏ های مثانه و تمیز کردن مجاری ادرار در طب تجربی مصرف دائم دارد.

ارزش تغذیه‏ ای گیلاس:

هر 100 گرم گیلاس (حدود 14عدد گیلاس متوسط) دارای این ترکیبات است:

انرژی                                     72/06کیلو کالری

رطوبت                                    80/74گرم

کربوهیدرات                           16/60گرم

پروتئین                                  1/21گرم

چربی                                    0/69 گرم

فیبر                                      1/87 گرم

کلسیم                                 14/71 میلی ‏گرم

فسفر                                  19/12میلی ‏گرم

آهن                                     0/38 میلی ‏گرم

پتاسیم                                223/5 میلی ‏گرم

فلوئور                                   25میلروگرم

منیزیوم                                11/76میلی ‏گرم

 ویتامین آ                             21/47 RE

ویتامین ث                           7/06میلی ‏گرم

اسید فولیک                          4/12 میلروگرم

و دیگر مواد معدنی ...

راهنمایی ‏های تغذیه ‏ای:

چربی اشباع شده در گیلاس بسیار کم است. کلسترول ندارد (مانند سایر گیاهان)، سدیم ندارد، فیبر خوراکی بالایی دارد، از ویتامین C بالایی برخوردار است.

:: موضوعات مرتبط: خواص میوه ها و سبزیجات، ،

ادامه مطلب...

میوه‌های کمی هستند که دارای رنگ و طعمی مانند آلو سیاه باشند. آلو سیاه از دسته آلو‌ها و از خانواده هلو، شلیل و بادام می‌باشد. همه این میوه‌ها پوستی ضخیم دارند که بدور هسته می‌باشد و از آن محافظت می‌کند. آلو‌سیاه خشک شده را آلو بخارا می‌گویند.

 آلو سیاه تنوع زیادی دارد . حدوداً 2000 نوع آلو سیاه وجود دارد که هر یک از آنها خاستگاه متفاوتی دارد. بنظر می‌رسد که آلو سیاههای اروپایی حدود 2000 سال پیش در اطراف دریای خزر دید شده‌اند.

حتی در روم باستان نیز حدود 300 نوع آلو سیاه دیده شده است که توسط مسافران از طریق اقیانوس اطلس به آمریکاییها معرفی شده است.

فواید آلو سیاه

قابلیت بالای جذب آهن و خاصیت آنتی اکسیدانی بالا

یکی از تواناییهای آلو سیاه و آلو بخارا،‌ قابلیت جذب بالای آهن می‌باشد که محققان یافته‌اند که این قابلیت بدلیل وجود ویتامین C موجود در آن می‌باشد. از فواید ویتامین C، می‌توان به سالم ساختن بافتهای بدن و همچنین مقاوم ساختن سیستم ایمنی بدن اشاره نمود. مصرف مقدار کمی ویتامین C،‌ بصورت روزانه در فصل سرما برای جلوگیری از ابتلاء به سرماخوردگی و آنفولانزا بسیار مفید می‌باشد و همچنین مورد نیاز افرادی است که بطور مرتب از عفونت گوش رنج می‌برند.

ویتامین C، از اکسید شدن کلسترول توسط رادیکالهای آزاد جلوگیری می‌نمایند زیرا اکسید شدن کلسترول سبب ابتلاء به بیماریهای قلبی در افراد دیابتی و همچنین گرفتگی رگها می‌گردد. بعلاوه ویتامین C، می‌تواند با خنثی نمودن رادیکالهای آزاد از پیشرفت بیماریهایی نظیر آسم،‌سرطان روده، ‌آرتروز استخوان و روماتیسم جلوگیری می‌نماید.

آلو سیاه بسیار برای بینایی مفید است و از ابتلاء به بیماری کم سویی چشم در دوران کهنسالی جلوگیری می‌نماید.

چگونه آلو سیاههایی انتخاب نماییم و چگونه از آنها نگهداری کنیم.

برای انتخاب آلو سیاه باید آنهایی را انتخاب نمایید که فشار کمی به آنها وارد شده باشد و پوستی صاف داشته باشند. از انتخاب آلو سیاههای سفت بپرهیزید.

آلو سیاههای که هنوز رسیده نشده‌اند را می‌توان در دمای معمولی اتاق نگهداری نمود. آلو سیاه خیلی سریع می‌رسد بنابراین هر روز آنها را تست کنید که زیاده از حد رسیده نشوند. آلو سیاه رسیده را می‌توان برای چندین روز در یخچال نگهداری نمود.