زندگینامه امام هادی علیه السلام

"بهتر از نیكی، نیكوكار است، و زیباتر از زیبایی، گوینده آن است و برتر از علم، حامل آن و بدتر از بدی، عامل آن است وحشتناك تر از وحشت، آورنده آن است."

از سخنان گهربار امام هادی علیه السلام

امامان و پیشوایان معصوم (ع) انسانهای كامل و برگزیده ای هستند كه به عنوان الگوهای رفتاری و مشعل های فروزان هدایت جامعه بشری از سوی خدا تعیین شده اند. گفتار و رفتار و خوی و منش آنان ترسیم حیات طیبه انسانی و وجودشان تبلور تمامی ارزشهای الهی است.

بدون شك، ارتباط با چنین چهره هایی و پیروی از دستورها و رفتارشان، تنها راه دستیابی به كمال انسانیت و سعادت هر دو جهان است. پیشوای دهم (ع) یکی از پیشتازان دانش و تقوا و كمال است كه وجودش مظهر فضائل اخلاقی و كمالات نفسانی و الگوی حق جویان و ستم ستیزان است.

امام ابوالحسن علی النقی هادی علیه السلام ملقب به امام "هادی"، دهمین پیشوای شیعیان درنیمه ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام " صریا" متولد گشت. آن حضرت و فرزند گرامی ایشان امام حسن علیهما السلام به عسكریین شهرت یافتند، زیرا خلفای بنی عباس آنها را از سال 233 به سامرا (عسكر) برده و تا آخر عمر پر بركتشان در آنجا، آنها را تحت نظر قرار دادند. امام هادی علیه السلام به لقبهای دیگری مانند: نقی، عالم، فقیه، امین و طیب شهرت داشت و كنیه مبارك ایشان ابوالحسن است. از آنجا كه كنیه امام موسی كاظم و امام رضا علیهما السلام نیز ابوالحسن بود، لذا برای اجتناب از اشتباه، ابوالحسن اول به امام كاظم علیه السلام، ابوالحسن ثانی به امام رضا علیه السلام و ابوالحسن ثالث به حضرت هادی علیه السلام اختصاص یافته است.

پدر بزرگوارش امام جواد (ع) و مادرش بانوی گرامی سمانه است كه بانویی با فضیلت و با تقوا بود. امام هادی (ع) در سن 6 یا 8 سالگی یعنی در سال 220 هجری، پس از شهادت امام جواد (ع) به امامت رسید. مدت 33 ساله امامت امام هادی (ع) با خلفای معتصم، واثق، توكل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود.

عظمت شخصیت امام هادی (ع) به قدری زیاد است كه دوست و دشمن را به اعتراف واداشته است. قسمتی از این اعترافات مبنی بر شخصیت آن امام به لحاظ اخلاقی و بخشی دیگر ناشی از ابعاد علمی آن حضرت و شمه ای، نتیجه كراماتی است كه از آن بزرگوار صادر شده است.

ابن صباغ مالكی در كتابی موسوم به فصول المهمه خطوط واضحی از سیمای تابناك فضایل و ویژگی های اخلاقی امام هادی (ع) قهرمان شكست ناپذیر عصر متوكل عباسی را ترسیم می كند!

«فضل و دانش امام دهم شیعیان بر اوج قلل بلند پایه عالم بشریت نقش بسته بود و رشته های مشعشع آن بر اختران آسمان سر می سایید. نیكی ها و اخلاق پسندیده او را نمی توان در شمار عدد ذكر نمود. اما می شود به افتخارآمیزترین آنها كه موجب حیرت است بسنده كرد. او جمیع صفات نیك و مفاخر معنوی را یک جا در وجود داشت. ابعاد وسیع و منبع فیاض حكمت و دانش او بر لوح سرشتش ثبت شده و بدین سبب او از ناشایسته ها و آلایش ها به دور و بركنار است.»

امام هادی (ع) دارای نفس زكیه و عزمی راسخ و همتی عالی بود كه هرگز احدی از مردم را نمی توان در مقایسه با او همتا و همسان دانست.

ابن شهر آشوب از رجال حدیث نقل می كند كه او نیك سرشت ترین و پاك ترین روش را در میان جامعه دارا بود، راستگوترین افراد جامعه محسوب می شد، به هنگام سكوت، شكوه هیبت و تشعشع وقار، چهره او را دربرمی گرفت و چون لب به سخن می گشود، گزیده و نغز می گفت به طوری كه شعاع كلامش روح آدمیان را سحر می كرد.

در وجود مقدس امام هادی (ع) ویژگی های اخلاقی پسندیده می درخشید. امامت، كمال و دانش و فضیلت و سرشت و اخلاق نیك از فرازهای اخلاقی این امام همام است.

خداوند به قدرت بی منتها و دانش وسیع خود، گنجینه هایی از دانش خود را بر خاندان رسالت افاضه و موهبت فرموده و ایشان را به زیور دانش آراسته است، این گنجینه ها، مجموعه اسرار علوم و معارف است كه خداوند آن را دراختیار امامان شیعه كه راهبران حقیقی بشر هستند، قرار داده است.

مرقد مطهر پیشوای دهم- عراق/ سامراء

امام هادی (ع) كه در زمره امامان شیعه و از خاندان رسالت است، نیز از ویژگی دانشی گسترده و جامع برخوردار است، طوری كه سمبل های دانش و فرهنگ وی، عقول را حیران و اندیشه ها را به اعجاب واداشته است.

امام دهم همچون پدران و اجداد بزرگوار خود در علم و دانش سرآمد روزگار بود. درخشش او در مدت حیاتش احترامی شگفت در قلوب همگان ایجاد كرده بود. نامه آن حضرت در رد پیروان معتقد به تفویض و جبریون و اثبات عدل و حد مابین جبر و تفویض، از فرازهای شگفت آور دوره امامت، امام هادی محسوب می شود و بسیار مورد تعمق و توجه می باشد.

امام هادی (ع) در این نامه، نظریه پیروان هر دو عقیده را با منطقی ترین اصول مردود اعلام كرده و اسراری از علوم و حقایق آن را پاسخ فرموده است.

با توجه به اینكه خداوند دارای عدل و انصاف و حكمت بالغه است، پس اوست كه می تواند هر كس را بخواهد از میان بندگان خود برای ارسال پیامش و تبلیغ رسالتش و اتمام حجت بر بنده هایش برگزیند. گوشه ای دیگر از دریای بیكران دانش امام هادی (ع) در تاریخ خطیب بغدادی تجلی دارد. او به شهادت خود دانش امام را متذكر شده و در مقام اثبات آن می گوید:

روزی یحیی بن اكثم در مجلس واثق خلیفه عباسی كه جمعی از علماء و فقها حضور داشتند، سؤال كرد كه چه كسی سر حضرت آدم (ع) را هنگامی كه حج به جا آورد، تراشید؟

تمام حضار در پاسخ آن عاجز ماندند، واثق گفت: هم اكنون من كسی كه جواب این سؤال را بدهد حاضر می كنم، سپس شخصی را بدنبال حضرت هادی (ع) فرستاد و وی را به دربار خلیفه دعوت كرد. امام نیز دعوت را پذیرفت و برای اظهار و بیان حقیقت به دربار واثق رفت. خلیفه پرسید: ای ابوالحسن به ما بگو چه كسی سر حضرت آدم را هنگام حج تراشید؟ امام فرمود: ای واثق ترا به خدا سوگند می دهم كه ما را از بیان و جواب آن معاف كنی، خلیفه گفت: ترا سوگند می دهم كه جواب را بفرمایی!

امام فرمود: اكنون كه قبول نمی كنی، پس می گویم. پدرم مرا از جدم خبر داد و جدم از جدش كه رسول خدا باشد، اطلاع داد كه فرمود: برای تراشیدن سر آدم جبرئیل مأمور شد یاقوتی از بهشت آورد و به سر آدم كشید تا موهای سرش بریزد.

در مورد جاذبه اجتماعی و نفوذ سیاسی امام هادی (ع) فقط می توان همین را گفت كه یكی از تجلیات و تشعشعات پرشكوه خداوند و تابش منبع فیاض نور حق در وجود امام هادی (ع) متجلی و منعكس شده و از وجود حضرت نیز مانند آینه ای كه انوار گوناگون را در خود انعكاس می دهد، ساطع بوده است. كسی را در عصر پیشوای دهم، توان نگاهی ممتد و حتی لحظه ای كوتاه به چهره او نبود. به محض نظر به رخسار پرفروغش آثار ضعف و سستی و ترس بر قلب ها سایه می افكند. در كتاب های تاریخی آمده است كه حضور امام در هر مجلسی مورد تجلیل و احترام عمیق بود و خواسته و ناخواسته اطرافیان را تحت تأثیر و نفوذ قرار می داد و همنشینان وی همواره آرزوی مجالست و مراودت او را در سر داشتند.

با آنكه متوكل بارها در صدد بود تا به بهانه قیام مسلحانه امام دهم را از میان بردارد، ولى هیچ گاه به این بهانه دست نیافت. با این حال، نتوانست حیات شریف آن حضرت را كه مانع خودكامگى هاى او به عنوان محور تفكر اسلامى بود و همچون مركزى كه شیعیان بر گرد آن پروانه ‏وار مى چرخیدند، تحمل كند، لذا ایشان را بنا به روایتى، در تاریخ سوم رجب سال 245هجرى به شهادت رساند.

امام دهم در حالى كه هشت سال و پنج ماه از عمر شریفشان مى گذشت، به مقام امامت نایل شدند و پس از سى و سه سال به شهادت رسیدند و در سامرا دفن شدند (صلوات الله و سلامه علیه و على آبائه و أبنائه الطاهرین).

از بیانات گهربار آن حضرت است كه فرموده اند:

«الحكمة لا تنجع فی الطبائع الفاسدة»

حكمت در نهاد فاسد تأثیر نمى كند.

در خاتمه باید متذكر شویم كه امام هادی (ع) اصحاب فراوانی دارند كه بسیاری از آنها فخر شیعه هستند و از جمله‌ آنهاحضرت عبدالعظیم حسنی است كه در شهر ری مدفون است. او از اعاظم روات است و حضرت هادی به او خیلی احترام می گذاردند. او كسی است كه ایمان را خدمت حضرت هادی به این صورت عرضه داشت:

»خدا یکی است و شبیه برای او فرض نمی شود، جسم نیست بلكه خالق جسم است. همه چیز را خلق نموده است و همه چیز به دست او است و او مالك آنها است. محمد صلی الله علیه و آله پیامبر است و او آخر پیامبران است كه پیامبری بعد از او نخواهد آمد و دین او پایان همه ادیان است، امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب وصّی پیامبر است و بعد از امیرالمؤمنین، حسن و حسین و علی بن حسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و بعد از او فرزندش كه غایب می شود و روزی ظاهر می شود و جهان را انبوه از عدل می كند بعد از آنكه ظلم انبوه باشد.« عبدالعظیم گفت: »اقرار دارم و می گویم دوست شما دوست خدا و دشمن شما دشمن خدا است. اطاعت شما اطاعت خدا و مخالفت شما مخالفت خدا است. به معراج و سؤال در قبر و بهشت و جهنم و صراط و میزان اعتقاد دارم و همه آنها حق است و می دانم كه قیامت آمدنی است. و بر واجبات الهی كه نماز، روزه، زكات، حج، جهاد، امر به معروف و نهی از منكر است اقرار دارم.« حضرت فرمودند: »ای ابوالقاسم این دین پسندیده است، خداوند را بر آن ثابت بدارد.«

عبدالعظیم رحمه الله دین اعتقادی را عرضه داشت زیرا تنها اعتقاد نمی تواند موجب نجات باشد. دینی موجب نجات است كه توأم با عمل باشد. از این جهت حضرت هادی (ع) ایمان را چنین فرموده اند. ابودعامه می گوید: به عیادت حضرت هادی رفتم آن بزرگوار فرمودند: چون به عیادت من آمدی بر من حقی پیدا كرده ای، برای ادای حقت روایتی از پدرم كه از پدرانش و از امیرالمؤمنین و او از رسول اكرم علیه السلام نقل كرده است می گویم:

«قال رسول الله: الایمان ما وقّدته القلوب و صدقته الاعمال»

ایمان چیزی است كه در دل جایگزین شده است و اعمال، گفتار و كردار آن را تصدیق می كند.

از این جهت در قرآن شریف و روایات اهل بیت فراوان دیده می شود كه از افرادی كه مرد عمل نیستند سلب ایمان شده است.

برگرفته از :WWW.IRIB.IR

انتظار فرج

ما هم انتظار فرج داریم و باید در این انتظار خدمت کنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقّق پیدا کند و مقدمات ظهور فراهم شود.

رهبر ما

رهبر همه شما و ما، وجود مبارک بقیة الله است و باید ماها و شما طوری رفتار کنیم که رضایت آن بزرگوار را ـ که رضایت خداست ـ به دست آوریم.

عرضه اعمال به امام زمان(عج)

در روایات هم هست که هفته ای دومرتبه، اعمال بر ولی امر امام زمان(عج) عرضه می شود. توجه داشته باشید کارهایتان طوری نباشد که وقتی عرضه شد بر امام زمان(عج)، خدای نخواسته آزرده شود.

نیمه شعبان

چه مبارک است میلاد بزرگ شخصیتی که برپا کننده عدالتی است که بعثت انبیا علیهم السلام برای آن بود و چه مبارک است زادروز ابرمردی که جهان را از شرّ ستمگران و دغلبازان تطهیر می نماید و زمین را پس از آنکه ظلم وجور آن را فرا گرفته، پر از عدل و داد می نماید و مستکبران جهان را سرکوب و مستضعفان جهان را وارثان ارض می نماید و چه مسعود و مبارک است روزی که جهان از دغلبازی ها و فتنه انگیزی ها پاک شود و حکومت عدل الهی بر سراسر گیتی گسترش یابد و منافقان و حیله گران از صحنه خارج شوند و پرچم عدالت و رحمت... حق تعالی بر بسیط زمین افراشته گردد و تنها قانون عدل اسلامی بر بشریت حاکم شود و کاخ های ستم و کنگره های بیداد فرو ریزد.

اجرای عدالت

قضیه غیبت حضرت صاحب، قضیه مهمی است که به ما مسایلی را می فهماند؛ من جمله اینکه برای یک همچون کار بزرگی که در تمام دنیا عدالت به معنای واقعی اجرا بشود، در تمام بشر نبوده کسی الاّ مهدی موعود(عج) که خدای تبارک و تعالی او را ذخیره کرده است برای بشر.

منتظران امام زمان(عج)

ما منتظران مقدم مبارکش، مکلف هستیم تا با تمام توان کوشش کنیم تا قانون عدل الهی را در این کشور ولی عصر(عج) حاکم کنیم. مهدی منتظر(عج) در لسان ادیان و به اتفاق مسلمین از کعبه ندا سر می دهد و بشریت را به توحید می خواند. همه فریادها را از کعبه و مکه سر می دهند و ما باید از آنها تبعیت کنیم و ندای توحید کلمه و کلمه توحید را از آن مکان مقدس سر دهیم.

لزوم زمینه سازی برای ظهور

ارزش دارد که انسان در مقابل ظلم بایستد... نگذارد که این قدر ظلم زیاد بشود... ما تکلیف داریم. این طور نیست که حالا که ما منتظر ظهور امام زمان(عج) هستیم، پس دیگر بنشینیم در خانه هایمان، تسبیح را در دست بگیریم و بگوییم: «عَجِّل عَلی فَرَجِه»؛ با کار شما باید تعجیل بشود. شما باید زمینه را فراهم کنید برای آمدن او.

مهدی(عج) خاتم ولایت

همان طوری که رسول اکرم(ص) به حسب واقع، حاکم بر جمیع موجودات است، حضرت مهدی(عج) همان طور حاکم بر جمیع موجودات است. آن خاتم رسل است و این خاتم ولایت. آن خاتم ولایت کلی بالاصالة است و این خاتم ولایت کلی به تبعیّت است.

چگونگی پیروزی امام زمان(عج)

آن روزی که ان شاءاللّه تعالی مصلح کل ظهور نماید، گمان نکنید که یک معجزه شود و یک روزه عالَم اصلاح شود، بلکه با کوشش ها و فداکاری ها، ستمکاران سرکوب و منزوی می شوند.

لزوم آمادگی برای ظهور امام زمان(عج)

و ما باید در این طور روزها و در این طور ایّام الله، توجه کنیم که خودمان را مهیا کنیم از برای آمدن آن حضرت. من نمی توانم اسم رهبر روی ایشان بگذارم. بزرگ تر از این است. نمی توانم بگویم که شخص اوّل است؛ برای اینکه دوّمی در کار نیست. ما ایشان را نمی توانیم با هیچ تعبیری تعبیر کنیم؛ الاّ همین «مهدی موعود». ما باید خودمان را مهیا کنیم از برای این که اگر موفق شدیم ان شاءالله به زیارت ایشان، طوری باشد که روسفید باشیم پیش ایشان.

اقامه عدل، هدف امام زمان(عج)

زندگی حضرت صاحب(عج)، زندگی همه انبیای عالم، همه انبیا از اوّل، از آدم تا حالا همه شان این معنی بوده است که در مقابل جور، حکومت عدل را می خواستند درست کنند.

بزرگ ترین عید بشر

عید تولد حضرت مهدی(عج)، بزرگ ترین عید برای تمام بشر است.

1 ـ پیامبر اکرم(ص)

ـ رسول خدا(ص) فرمودند: بشارت می دهم شما را به مهدی. او در میان امّت من مبعوث خواهد شد و این زمانی است که مردم دچار تفرقه، تزلزل و گرفتاری شده اند. او زمین را از عدل و داد پرخواهد ساخت همان گونه که پیش از آن از ستم پر می شود. ساکنان زمین و آسمان از وجود او خشنود خواهند شد.

ـ رسول خدا(ص) در حالی که با دست مبارک خود به امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام اشاره می کردند خطاب به مردم فرمودند: «قسم به خدایی که مرا به حق به پیامبری مبعوث کرد، مهدی این امت از نسل این دو فرزند من است. وقتی دنیا دچار هرج و مرج و فتنه ها از هر طرف آشکار و راه ها ناامن شد و مردم به چپاول و غارت یکدیگر پرداختند و بزرگتر به کوچکتر رحم نکرد و در مقابل، کوچکتر هم احترام بزرگتر را نگاه نداشت، خداوند در چنین وضعی از نسل این دو (امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام ) فردی را بر می انگیزد که دژ گمراهی را فتح کرده، دل های نفوذناپذیر را تحت نفوذ خود قرار می دهد. او در آخرالزمان برای احیای شریعت قیام می کند، همان گونه که من در اول بعثت برای ترویج و تحکیم دین الهی مبعوث شدم.

2 ـ حضرت علی علیه السلام

ـ روزی علی بن ابیطالب علیه السلام در معرفی شخصیت و منزلت حضرت مهدی(عج) مطالبی بیان کردند و از جمله فرمودند:

صاحب الامر از فرزندان من است... او قلّه شرف و بزرگواری عرب و اقیانوس بی کران کرامت بشر و برگزیده تبار خویش است. اگر رگبار مرگ فرو ریزد لحظه ای هراس به دل راه نمی دهد. اگر همه پیروان مؤمنش در محاصره دشمن قرار گیرند از خود ناتوانی نشان نمی دهد. در مبارزه با شجاع ترین افراد عقب نشینی نمی کند. او سلحشورِ همیشه پیروز است... هنگام بخشش دست بخشنده پروردگار عالم است. بلندترین قله جهان در برابر عظمت او کوچک و بی ارزش به شمار می رود. کوه های بلند در برابر بزرگواری او سست است. او دژ و پناهگاه محکمی است. دانشش از همه بیشتر و لطف و مرحمتش در همه جا گسترده است. پروردگارا، بیعت او را پایان بخش اندوه ها قرار ده.

ـ مولی الموحدین علی علیه السلام قائم آل محمد(عج) را این گونه توصیف می کنند: «قائم ما اهل بیت برای افرادی که خواستار هدایتند کفایت می کند و برای آنانی که می خواهند عبرت بگیرند عبرت است و برای آن دسته ای که کبر و نخوت می ورزند عذابی جانکاه است».

3 ـ امام حسن علیه السلام

امام حسن علیه السلام در توصیف دوران حکومت حضرت مهدی(عج) می فرمایند: «در دولت مهدی(عج) زمین برکات خود را ظاهر می کند و آسمان نیز برکاتش را بر آن حضرت فرو می فرستد. تمام گنج های پنهان در دل زمین در دوران حکومت او آشکار می شود و امام عصر(عج) تمام سرزمین های بین مشرق و مغرب عالم را مالک می شود. خوشا به حال کسی که روزگار خوش و مسعود فرمانروایی او را درک کند و به رهنمودهای حیات بخش او گوش کرده، از آنها به طور کامل تبعیت کند».

4 ـ امام حسین علیه السلام

ـ امام حسین علیه السلام می فرمایند: نهمین فرزند من قائم به حق است. خداوند متعال بدو زمین مرده را زنده می کند. احکام دین خود را به دست آن حضرت آشکار خواهد ساخت و حق را پیروزی خواهد بخشید؛ هرچند مشرکان از این کار خوششان نیاید».

ـ در اشاره به دشواری های دوران غیبت امام زمان(عج)، حضرت سیدالشهدا علیه السلام می فرمایند: «برای مهدی دوره غیبتی هست که در آن زمان گروهی از دین برخواهند گشت؛ اما عده دیگر علی رغم همه سختی ها در اعتقاد خود ثابت قدم خواهند ماند. دشمنان از روی شماتت و تمسخر، به این دسته خواهند گفت: اگر راست می گویید این وعده ظهور امام که به شما داده اند کی واقع می شود؟ آگاه باشید افرادی که در چنان وضعی بردباری را پیشه خود می سازند، همانند آن دسته از مجاهدانی هستند که در رکاب پیامبر اکرم(ص) مشغول جهاد باشند».

5 ـ امام باقر علیه السلام

ـ حضرت امام باقر علیه السلام می فرمایند: او [حضرت مهدی(عج)] مولودی است که قیامش در آخرالزمان واقع خواهد شد. او مهدی آل محمد(عج) است. برای او دوره غیبتی پیش خواهد آمد که در آن زمان گروهی از مردم دچار گمراهی می شوند و گروهی نیز ثابت قدم خواهند ماند. آن گاه حضرت خطاب به راوی می فرمایند: خوشا به حال تو اگر او را دریابی و خوشا به حال هرکسی که حضور او را درک کند.

ـ وقتی که قائم قیام کند با مقاومت مردم نادان، بیش از مقاومت نادان های زمان جاهلیت در برابر رسول خدا، روبرو می شوند. حضرت در تبیین این مسئله می افزایند: رسول خدا(ص) با نادان هایی روبرو شد که سنگ یا چوب تراشیده را عبادت می کردند ولی حضرت قائم با نادان هایی روبرو می شود که قرآن را تأویل می کنند و بدان استدلال می کنند. سپس فرمود: به خدا سوگند عدل او در خانه های آنها می رود چنانکه گرما و سرما به درون خانه هاشان می رود.

6 ـ امام صادق علیه السلام

حضرت امام صادق علیه السلام می فرمایند: قائم پنجمین امام از نسل فرزندم موسی است. او فرزند بهترین بانو است. غیبتی در پیش دارد که اهل باطل در آن به تردید می افتند. بعد از آن خدا او را ظاهر می سازد و سرتاسر روی زمین به نور خدا روشن شده، احدی در برابر غیر خداوند متعال کرنش نخواهد کرد و تمام گوشه و کنار عالم محل عبادت خدا خواهد شد و تنها دین، دین توحید خواهد بود؛ هرچند که مشرکان از این کار خرسند نباشند.

7 ـ امام کاظم علیه السلام

امام کاظم علیه السلام می فرمایند: هنگامی که پنجمین فرزند وصی هفتم از دیدگان ناپدید شود، نگران دینتان باشید. مواظب باشید تا کسی نتواند شما را در دینتان دچار انحراف کند. بی تردید برای او دوره غیبتی در پیش است که در آن بسیاری از افراد از اعتقاد به آن حجت الهی برخواهند گشت. این آزمونی الهی است که خداوند بدان شما را آزمایش خواهد کرد.

8 ـ امام جواد علیه السلام

حضرت عبدالعظیم حسنی می گوید: روزی به خدمت مولایم حضرت امام جواد علیه السلام رسیدم تا درباره قائم آل محمد(عج) از ایشان سؤالاتی بپرسم؛ اما به محض آنکه به خدمت آن حضرت رسیدم بدون آنکه چیزی بپرسم فرمودند:

ای اباالقاسم، قائم ما آل محمّد، همان مهدی است که در دوران غیبتی که خواهد داشت، در انتظار او به سر بردن و در زمان ظهورش از او پیروی کردن واجب است. او سومین نفر از نسل من است. سوگند به خدایی که محمد(ص) را به پیامبری مبعوث کرد و مقام امامت را به ما اختصاص داد، اگر از دنیا فقط یک روز باقی مانده باشد، خداوند آن روز را به اندازه ای طولانی خواهد ساخت که مهدی قیام کند و زمین را بعد از آنکه از ظلم پر شده است از عدل پر سازد.

9 ـ امام هادی علیه السلام

وقتی مادر امام مهدی(عج) برای اوّلین بار به خدمت امام هادی علیه السلام رسیدند، حضرت هادی علیه السلام خطاب به ایشان فرمودند: بشارت باد تو را به فرزندی که سلطان و فرمانروای شرق و غرب عالم خواهد شد و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد.

10 ـ امام زمان علیه السلام

حضرت مهدی(عج) خطاب به یکی از شیعیان که به خدمتشان مشرّف شده بودند این گونه خود را معرفی می کنند: من قائم آل محمد(عج) هستم که در آخرالزمان با این شمشیر قیام می کنم و اساس ظلم و تعدی را از میان برمی دارم و زمین را پس از آنکه از ستم پرشده از عدل و داد پر خواهم ساخت.