بازی های محلی

بازی های محلی در همه مناطق روستاهای ایران از قدیم رواج داشته است که بعضی از این بازی ها در سطح خاصی از این مناطق رایج بوده و مخصوص همان جاها می باشد اما بیشتر بازی ها جنبه عمومی داشته و به شکل کم و بیش مشابهی در بیشتر مناطق بازی می شده است.

در روستای دم افشان هم بازی های محلی از قدیم رواج داشته اگرچه از شدت آن کاسته شده اما گاه گاهی بچه های کوچکتر آنها را تجربه می کنند.

در سالهای نه چندان دور بزرگترها در پایین ده (زمین کنار مدرسه) دور هم جمع می شدند ضمن گفتگو با هم و آفتاب گرفتن در حاشیه دیوار مدرسه به بازی کمربندبازی و لپر بازی می پرداختند و بدین طریق خود را سرگرم می کردند.البته این بازی ها بیشتر در  اواخر فصل پاییز و زمستان که کارها کمتر بود انجام می گرفت .

بيشتر بازي ها توسط بچه ها و جوان ترهاي روستا انجام مي شد كه با مدرنيته شدن روستاها كم كم اين بازي ها در حال منسوخ شدن است.

بازی های محلی رایج در روستا:

هفت سنگ-کمربندبازی(کو و درنه)-قایم باشک(چشم بگیرک)-لپربازی-وسط بازی-تیله بازی-سکه بازی-پرتاب سنگ و ...

هفت سنگ

افراد به دو گروه مساوی تقسیم شده یک گروه در فاصله ی معینی از محل هفت سنگ، که روی هم چیده شده اند قرار می گیرند تا به نوبت با توپ سنگها را مورد هدف قرار داده و بزنند.گروه دوم نیز در پشت هفت سنگ، منتظر نتیجه اند تا هرگاه توپ پرتاب شده توسط گروه اول به هفت سنگ برخورد نکرد، فوراً جایشان را با آن گروه عوض کنند. ولی اگر برخورد کرد و سنگ ها ریخته شد، توپ را بردارند و با پاسکاری و هدف گیری سعی کنند نفرات گروه اول را با توپ بزنندو همچنین نفرات گروه اول در هر فرصتی که به دست آورند به سراغ سنگها می روند تا انها را روی هم بچینند و ببرند.اگر گروه دوم یکی از نفرات گروه اول را با توپ بزنند تیم گروه اول بازنده حساب می شوند و باید جای خود را با گروه دوم عوض کنند.